Doris knijpt haar ogen tot spleetjes en opent met tegenzin de Facebook-app op haar telefoon. Biddend prevelt ze: “Geen blote kont. Please geen blote kont”. De bruiloft gisteren was een enorm succes geweest. Voor het bruidspaar in ieder geval. Karel en Mina hadden te midden van alle chaos weten te trouwen en elkaar eeuwige vreugde beloofd. En de chaos.. Doris had al vroeg op de dag de whisky tot wettige echtgenoot benoemd. Ze werd opstandig van trouwerijen en die van je ex moest je sowieso niet met overmatige helderheid beleven. Bovendien voelde zo’n flacon whisky onder je jurk enorm sexy. Dat vond oom Johan ook.
“ Wijziging servicevoorwaarden” Doris staart naar de melding op haar smartphone. Onder protest gaat ze akkoord met de toegevoegde realiteit die Facebook haar vanaf vandaag zegt te bieden. Sterk gereduceerde realiteit zou meer haar voorkeur hebben op dit moment. Het is 2021, wie trouwt er nou nog? Over moeilijke voorwaarden gesproken. De aslaag op haar tanden heeft het weer gewonnen van haar tandpasta en ze blaast uit in de volle verwachting rook te zien. Ze klikt door de foto’s van gisteren. Ze heeft letterlijk op iedere foto een sigaret in haar hand. Een sigaret en een glas champagne. Een sigaret en een fles champagne. Een sigaret en de strakbebroekte billen van oom Johan.
Ze zucht en zakt verder weg in de kussens. Lusteloos klikt ze verder. Er verschijnt een close up van een voorovergebogen groene jurk zonder hoofd. Ze kijkt naar dezelfde levenloze variant die nu op haar vloer ligt. Ze proeft slagroom en haar maag golft. Ze probeert het luchtige gevoel op haar tong weg te slikken. Oom Johan had haar uitgedaagd een hap uit de bruidstaart te nemen. Doris was al behoorlijk aangeschoten, maar vond dat echt niet kunnen. Een piepklein likje van de onderkant, verder zou ze niet gaan. De volgende foto is er één van haar hoofd. Haar ogen zijn dicht, haar mond is vertrokken in een hysterische schaterlach en de rest van haar gezicht is bedekt met een dikke laag banketbakkersroom.
Het bruidspaar had er niet om kunnen lachen en hoe meer foto’s ze bekijkt hoe onwaarschijnlijker het voortbestaan van de vriendschap lijkt. De eendenborst die ze met minimaal gebruik van bestek naar binnen had geschranst, lijkt nog vast te zitten achter in haar keel. Er volgen foto’s van de band, van dansende, vrolijke mensen en van de stralende bruidsouders. Ze kan de geur van zweet en geluk ruiken en druppeltjes lijken zelfs neer te dalen op haar tong.
Dan ziet ze de foto die niet had mogen bestaan. Langzaam spreidt zijn overdadige eau de cologne zich uit over haar tong. Ze springt uit bed en rent naar de badkamer. De hele avond stroomt als een smaaktentoonstelling uit haar en na tien minuten valt ze uitgeput tegen de deurpost aan. Haar oog valt op de ouderwetse Volkskrant op de deurmat. Ze vouwt hem open en begint hardop te lachen. Op de voorpagina leest ze: “Facebook lanceert virtuele smaaktechnologie.”
