Singles worden gediscrimineerd. Hoewel we al jaren in de 21e eeuw wonen, houdt onze wet- en regelgeving en de gemiddelde woningcoörporatie er nog vooroorlogse idealen op na.
Het is al geruime tijd bekend dat het aantal huishoudens in Nederland de komende decennia fors zal toenemen. Dit is onder andere te wijten aan het groeiende aantal mensen dat niet meer bereid is iedere nacht zijn bed met dezelfde persoon te delen. De singles! Steeds meer éénpersoonshuishoudens zorgen ervoor dat de hele huurmarkt in paniek raakt en jonge singles blijven uit pure wanhoop maar tot hun 38e bij hun ouders of op kamers wonen.
En zelfs als je het wel kan betalen, wie wil nou een éénpersoonshuishouden? Iedere avond alleen met je bordje eten op schoot voor de televisie. Een kat uit het asiel halen, zodat je tegen iets aan kan praten. Nooit meer thuis willen zijn, omdat de muren op je af komen. Serieus, wie wil dat nou? Maar wat moet je anders als je bij voorkeur alleen of iedere nacht met iemand anders in bed ligt?
Precies! Wonen met een vriend of vriendin! Nou, dat dacht een goede vriendin van mij ook. Na bijna 17 jaar samen, besloten zij en haar vriend in goed overleg uit elkaar te gaan. En dan bedoel ik echt bizar goed overleg! Op harmonieuze manier worden alle spullen verdeeld, ze plannen een heus afscheidsfeest en een huizenruil tussen ex-vriend en goede vriendin zou ook dat potentiële probleem feilloos tackelen.
Dus, iedereen blij! Vriendin kan in het huurhuis blijven wonen met een goede vriendin en ex-vriend gaat wonen in het huis van de goede vriendin. Hoppakee! Is het leven ooit zo makkelijk geweest? Nee dus. De woningcoörporatie vertrouwt singles namelijk niet. Wil je samen een huis huren? Dan moet je een duurzaam samenlevingsverband aantonen. En dan moet volgens de woningcoörporatie op zijn minst de schijn van een seksleven bestaan, de zogenaamde liefdesrelatie. Het maakt ze niet uit dat tegenwoordig de gemiddelde vriendschap heel wat duurzamer is dan de gemiddelde relatie.
Gefeliciteerd Nederlandse samenleving! Weer een probleem gecreëerd. Twee ongelukkige daklozen erbij. En waarom? Wat maakt het uit of twee goede vrienden een paar jaar samenwonen of twee verliefde tortelduifjes? Bijna niets is meer voor altijd. Daarvoor is tegenwoordig te veel mogelijk. Dus laten we dan ook niet doen alsof.
