De groepsreis

Spreid de gekte!

Iedereen weet eigenlijk wel hoe dat werkt. Een paar dagen (in sommige gestructureerde, chaosvermijdende hoofden een paar weken), voordat je vader jarig is begin je je plotseling af te vragen wat 58-jarige vrijgezelle mannen leuk vinden.

En opeens, krijg ik het perfecte idee: mijn vader mag op vakantie! Mijn vader mag uiteraard niet ieder jaar op vakantie van mijn geld, maar ik vind dat je eens in de zoveel tijd wel eens groots uit mag pakken.

Na ook de rest van de familie zo ver te hebben gekregen hun spaarvarken om te brengen, begin ik een grootse zoekactie met mijn beste vriend Google. Eerste zoekwoord: ‘groepsreis’. Het woord komt, zonder ook maar een enkele hersencel te vermoeien, moeiteloos mijn vingers uitgetypt. Al snel begin ik echter na te denken over de nietszeggendheid van het woord ‘groepsreis’. Een groep is eigenlijk niets meer dan een eventueel willekeurige verzameling aan mensen.

Maar wie zijn die mensen dan? Ik kan mijn vader niet op vakantie sturen met een groep puberende hockeymeisjes. Waar zouden hockeymeisjes uberhaupt naartoe op vakantie gaan? Vast niet naar Rusland toch? Rusland zie ik dan toch wel als een land dat vooral de grijsbesnorde variant van onze samenleving trekt.

En zou er ook een soort deurbeleid voor groepsreizen zijn? Stel je voor: een gezellige groep dames in de bloei van hun overgang besluit een spannend tripje naar Egypte te maken. Een 17-jarige jongen, die voor het eerst alleen op vakantie mag, besluit hetzelfde reisje te boeken. Het klinkt toch redelijk dat je die arme jongen dan behoedt voor de onbedoeld levensveranderende keus om deel uit te maken van die groep.

Dan beland ik meer per ongeluk dan bewust op een website waar ik de termen ‘senioren’ en ’50-plussers’ lees. Mijn logica zegt ‘Bingo!’: 58 is meer dan 50! Mijn onderbuik zegt echter: mijn vader heeft dat geraniumstadium nog lang niet bereikt! Na ongeveer 35 seconden op de keurige website met rijnreisjes en fietsvakanties, heb ik mijn innerlijke foetushouding alweer gevonden. Zou de gemiddelde 50-plusser zichzelf als senior zien? Ik hoop het toch niet! Mijn vader vast en zeker niet!

Compleet in de war en uitgeput door alle nieuw opgedane inzichten ben ik verdwaald op het internet en niet meer zo’n fan van de ‘groepsreis’. Morgen probeer ik de ‘singlereis’. Ik houd mijn hart vast..

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.